मितींच्या जबड्यातून विस्फारत अनंताकडे
विरघळत जाते अवघे थिएटर
नाचतात थुईथुई भानांचे कण
निखळताना वास्तवाचे विक्राळ नांगर
सुरु होतो प्रशांत प्रवास
प्रपाती लाटांच्या प्रच्छन्न हेलकाव्यांवरून
उजळवत चुकार कोपरे
आयुष्यभराच्या गुहेतले आदिम.
रेंगाळतो मोरपंखी तृणपात्यावर
महासागराचा निळासावळा दवबिंदू
प्रकटतो सृष्टीचा प्रकांड सांधा
प्रकाशताना खोल पाताळझरे
